Μία έρευνα στην Βραζιλία, υποστηρίζει ότι η έλλειψη σεληνίου στους πάσχοντες από Δρεπανοκυτταρική νόσο, συνδέεται με την καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων ή την αιμόλυση. Κατά συνέπεια, οι ερευνητές συστήνουν μια διατροφή πλούσια σε σελήνιο.
Μια ομάδα από το πανεπιστήμιο του Ρίο Ντε Τζανέιρο και του Εθνικού ινστιτούτου επιδημιολογίας Evandro Chagas, στη Βραζιλία, έκαναν μελέτη με δείγμα 51 ασθενείς (μέσος όρος ηλικίας 49,3 χρόνων, 54.9% γυναίκες, 52,9% έγχρωμοι), όλοι 40 χρόνων και άνω. Για να λάβουν μέρος στην έρευνα που διήρκησε από το 2012 ως το 2014, οι συμμετέχοντες δεν έπρεπε να πάρουν βιταμίνες και /ή συμπληρώματα για περισσότερες από 60 μέρες, εκτός από φολικό οξύ.
Εκτός από αιμοληψίες για να καθορίσουν τα επίπεδα αιμόλυσης, τα αντιοξειδοτικά μικροστοιχεία και τους δείκτες φλεγμονής, η ομάδα επίσης έκανε καταγραφή λήψης τροφής για δύο 24ωρα με τουλάχιστον 10 μέρες διαφορά μεταξύ τους. Η καταγραφή και ποσότητα φαγητών αναλύονταν με εικόνες και διαγράμματα.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, άτομα με καλά επίπεδα σεληνίου, είχαν καλύτερο αριθμό αιμοσφαιρίων, καλύτερα επίπεδα αιμοσφαιρίνης και αιματοκρίτη. Σε αντίθεση με τα άτομα που είχαν χαμηλότερο σελήνιο και είχαν υψηλότερους δείκτες αιμόλυσης, γαλακτική αφυδρογονάση, ολική, άμεση και έμμεση χολερυθρίνη (που δημιουργείται κατά τη διάσπαση των ερυθροκυττάρων), εμβρυϊκή αιμοσφαιρίνη και δικτυοκυττάρων (ανώριμα ερυθροκύτταρα που παράγονται σε απόκριση αιμόλυσης)
Μια μεταγενέστερη ανάλυση της κατανάλωσης τροφίμων διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι ασθενείς κατανάλωναν ανεπαρκείς ποσότητες βιταμίνης Α (65%), βιταμίνης Ε (80%), σεληνίου (82%) και ψευδαργύρου (82%). Αντίθετα, το 2% ανέφερε κατανάλωση βιταμίνης Α πάνω από το ανεκτό ανώτερο επίπεδο πρόσληψης.
“Οι χαμηλές συγκεντρώσεις σεληνίου στον ορό σχετίζονταν άμεσα με αιμολυτικά επεισόδια, τα οποία μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση αυτών των ασθενών και να οδηγήσουν σε πιο σοβαρές επιπλοκές”, γράφουν οι επιστήμονες.
Σελήνιο – Πού θα το βρούμε;
Καλές πηγές σεληνίου αποτελούν οι εξής τροφές: καρύδια Βραζιλίας (περίπου 70-90 mcg ανά καρπό), αβγά, σαρδέλες, σολομός, σπόροι Chia, ηλιόσποροι, κοτόπουλο, γαλοπούλα, αρνίσιο ή μοσχαρίσιο συκώτι, μανιτάρια
Πηγές: Sickle Cell Disease News, Onmed.gr